Louis XIV ingin membantu askar-askar yang bercacat dalam angkatan tenteranya seperti yang dilakukan oleh pendahulunya, Henry II, Henry III[3] dan Henry IV[4]. Namun selain merupakan tanda kemanusiaan, keputusan tersebut juga dibuat atas pertimbangan politik. Askar-askar cacat ini, yang kebanyakannya berasal dari Perang Tiga Puluh Tahun, sering melepak dan terlibat dalam pergaduhan jalanan di Pont Neuf. Ramai penduduk telah mengadukan isu ini dan hal ini telah menjejaskan imej Louis XIV dan imej tentera Perancis. Dengan rancangan penaklukannya semakin ketara, baginda terpaksa memulihkan imej tenteranya dalam kalangan penduduk serta imejnya dalam mata tenteranya.[5]

Pada tahun 1659, selepas Perjanjian Pyrenees, Louis XIV mengambil idea Richelieu yang telah mengubah Château de Bicêtre kepada sebuah pertubuhan bagi tentera yang kurang upaya ("Commanderie Saint-Louis") pada tahun 1634. Projek itu tidak menjadi kenyataan sehingga sebelas tahun kemudian apabila baginda memulakan projek ini dengan sebuah titah bertarikh 24 November 1670, sebagai satu rumah persaraan dan hospital bagi tentera yang sudah tua atau bercacat (invalide).[6] Penubuhan ini dikecualikan daripada cukai dan ditadbir oleh gabenor. Kos sara hidup askar-askar cacat pula disokong oleh dana yang diambil daripada pendapatan biara Kristian.[7]

Arkitek asal Les Invalides ialah Libéral Bruant selepas ideanya dipilih oleh Louis XIV daripada lapan cadangan yang diterima. Ketika itu, tapak tersebut merupakan sebuah dataran (plaine de Grenelle) di daerah subbandar Gros Caillou. Setelah diperluaskan beberapa kali, muka bangunan yang berhadapan dengan Seine berluas 196 meter (643 ka) apabila disiapkan pada 1676 dan kompleks tersebut juga mempunyai 15 halaman, dengan halaman terbesarnya cour d'honneur bertujuan untuk mengadakan perarakan tentera. Projek pembinaan telah berlangsung dari Mac 1671 hingga Februari 1674, dengan batu asasnya diletakkan pada 30 November 1671. Bangunan ini dirasmikan oleh Louis XIV pada Oktober 1674. Namun, pembinaan gereja masih belum bermula ketika ini.[8]

Kompleks gereja Invalides direka bentuk oleh Jules Hardouin-Mansart dari 1676. Beliau mengambil ilham daripada reka bentuk bapa saudara moyangnya François Mansart bagi Chapelle des Bourbons yang dirancang untuk dibina di belakang Basilika Saint-Denis. Reka bentuk Dôme des Invalides mempunyai persamaan dengan projek François Mansart dari segi seni bina dan hubungannya dengan gereja yang bersebelahan dengannya. Sejarahwan seni bina Allan Braham telah membuat hipotesis bahawa Dôme des Invalides asalnya dirancang untuk menjadi tempat persemadian baharu bagi Dinasti Bourbon, namun projek tersebut tidak dilaksanakan.[9] Sebaliknya, Dôme des Invalides telah menjadi gereja kecil raja agar baginda boleh menghadiri perkhidmatan gereja tanpa perlu bergaul dengan tentera kurang upaya. Bangunan itu jarang digunakan untuk kegunaan tersebut. Dôme des Invalides kekal sebagai salah satu contoh seni bina Perancis Baroque yang terbaik serta simbol ikonik bagi monarki mutlak Perancis.

Bahagian dalaman kubah dilukis oleh pengikut Le Brun, Charles de La Fosse. Lukisan tersebut merupakan lukisan siling ilusionistik bergaya Baroque dan disiapkan pada 1705.[10]

Sementara itu, Hardouin-Mansart membantu Bruant yang sudah berusia dengan pembinaan gereja Saint-Louis-des-Invalides, serta menyiapkannya mengikut reka bentuk asal Bruant selepas kematian beliau pada 1697. Veteran perlu menghadiri perkhidmatan gereja di situ pada setiap hari. Tidak lama selepas gereja kecil veteran tersebut bermula, Louis XIV telah mengarahkan Mansart untuk membina sebuah gereja kecil diraja yang berpisah (Dôme des Invalides). Gereja kecil itu telah disiapkan pada 1706.

• Projek François Mansart's bagi Chapelle des Bourbons di Saint-Denis
• Louis XIV menitah pembinaan Les Invalides
• Projek Jules Hardouin-Mansart dengan esplanad selatan yang tidak dapat direalisasikan
• Visit of Louis XIV to Les Invalides. Lukisan oleh Pierre-Denis Martin
• Portret Hardouin-Mansart oleh Hyacinthe Rigaud yang menunjukkan Dpme, Louvre
• Napoleon I melawati infirmari di Les Invalides

Disebabkan lokasinya dan kepentingannya, Invalides telah menjadi latar tempat bagi beberapa peristiwa penting dalam sejarah Perancis. Semasa Revolusi Perancis, pada 14 Julai 1789, bangunan tersebut telah diserang oleh perusuh Paris untuk merampas meriam dan sanampang lantak yang disimpan di bilik bawah tanahnya untuk digunakan untuk melawan tentera di penjara Bastille pada hari yang sama. Napoleon telah dikebumikan di Dôme des Invalides dengan upacara yang besar-besaran pada 1840.

Pemisahan antara kedua-dua gereja telah diperkasakan pada abad ke-19 dengan pembinaan makam Napolean, dua mazbah yang berbeza dan sebuah dinding kaca yang terletak di antara dua gereja tersebut.

Bangunan tersebut mengekalkan fungsi utamanya sebagai sebuah rumah persaraan dan hospital bagi veteran (invalides) sehingga awal abad-20. Pada 1872, Musée d'Artillerie (Muzium Artileri) telah dipindahkan ke dalam bangunan ini dan diikuti dengan Musée Historique des Armées (Muzium Sejarah Tentera) pada 1896. Kedua-dua institusi ini telah digabungkan untuk membentuk Musée de l'Armée pada 1905. Pada masa yang sama, veteran yang menetap di bangunan ini telah dipindah ke pusat-pusat yang lebih kecil di luar Paris kerana perlaksanaan tentera keraan selepas 1872 bermakna bilangan veteran yang layak masuk ke Hôpital des Invalides (berkhidmat sebagai tentera selama 20 tahun atau lebih) telah berkurang. Kompleks tersebut masih mempunyai kemudahan yang menempatkan kira-kira seratus bekas tentera tua atau bercacat.

Apabila Muzium Tentera di Les Invalides telah ditubuhkan pada 1905, gereja kecil veteran telah diletakkan di bawah kawalan pemerintahn tadbir dan kini merupakan katedral bagi Keuskupan Angkatan Bersenjata Perancis, secara rasminya dikenali sebagai Cathédrale Saint-Louis-des-Invalides.[11]